Tip 2 diyabet ve AA ile ilişkili çalışmalara genel olarak bakıldığında obez ve kan şekeri kontrolü daha iyi olan hastalarla çalışmalar yapılmıştır. Ayrıca çalışma süreleri göreceli olarak kısadır (ortalama 3 ay) Bu çalışmalarda en belirgin ortak bulgu AA ile ön planda ortaya çıkan etkinin “kilo kaybı” olmasıdır. İnsan çalışmalarında AA’ın diyabetle ve kalp damar hastalıklarıyla ilgili farklı belirteçlerde iyileşmenin çoğunlukla kilo verdirici etki ile ilişkili olduğu düşünülmektedir. Açlık kan şekeri, tokluk kan şekeri ve HbA1c düzeyleri üzerinde anlamlı iyileşme olduğu da raporlanmıştır. Diyabeti olanlarda AA uygulamalarının hasta uyumu ve metabolik olumlu etkileri elde etme adına 3 ay kritik bir süreç gibi görünmektedir. Bu başarıyı sağlamada AA öncesi hastalara verilen iyi bir eğitim ve hastaların AA süresince tecrübeli bir ekip tarafından takip edilmesi gibi 2 önemli unsura vurgu yapılmaktadır. Tip 2 diyabet hastalarında AA uygulamalarıyla ilgili hem kısa süreli hem de 2 yıl gibi daha uzun süreye ait çalışmalar bu diyet programlarının güvenilir olabileceğini de göstermektedir.

AA çalışmalarında tartışılan önemli konulardan biri karıştırıcı faktörlerdir. Sigara içimi, fiziksel aktivite, hastaların eğitim düzeyi, alkol tüketimi, uygulanan kalori kısıtlama yöntemi ve etkinliği gibi faktörlerin sonuçlara etki ettiği ve farklı çalışmalarda farklı sonuçların ortaya çıkmasına sebep olduğu düşünülmektedir. Bu da AA’ın henüz rutin bir tedavi yöntemi olarak önerilememesi için önemli sebepler arasında sayılmaktadır.

Şimdiye kadar yayınlanan makalelerde diyabet hastalarında AA’ın genel olarak güvenli olduğu raporlanmıştır. İnsülin ve sülfonilüre grubu ilaç kullananlarda ise hipoglisemi riski olabileceği için uyanık olmak gerektiği vurgulanmıştır. Tip 2 diyabeti olanlarda insülin, sülfonilüre ve meglitinid dozunun aç kalınan günlerde % 50 azaltılması gerektiği özellikle belirtilmektedir. Bu doz azaltımıyla birlikte yine de hipoglisemi açısından hastalar yakın takip altında olmalıdır. Bu konuda tecrübeli bazı akademisyenler ise AA öncesi ölçülen HbA1c sonucuna göre ilaçları değiştirmeyi önermektedir. Bu öneriye göre; HbA1c < 7 ise insülin, sülfonilüre ve meglitinid kesilmeli, HbA1c 7-10 arasında ise % 50 doz azaltılmalı, >10 ise aynı dozlarda devam edilmelidir. Metformin, tiyazolidinedionlar, DPP-4 inhibitörleri, SGLT-2 inhibitörleri, GLP-1 analogları kullanımında ise hipoglisemi riski düşük olmakla birlikte açlık günlerinde dikkatli olmak gerekir. AA süresince günde 2 kez evde glukoz ölçümü yapılması ve ciddi hipoglisemi olduğunda diyete son verilmesi gerekmektedir.